Iedereen heeft spanning en stress: je bent te laat voor een belangrijke afspraak, je moet plotseling een presentatie geven of je bent nieuw in een groep onbekende mensen. Dit is positieve of acute stress. Je lichaam reageert via je zenuw- en hormoonstelsel: je wordt alert, hebt meer energie en een groter uithoudingsvermogen. Fysiek gaan spieren meer energie leveren, je ademhaling versnelt, en je hartslag en bloeddruk gaan omhoog. Het lichaam activeert dus bij onrust, gevaar of een verandering. En als het ‘gevaar’ geweken is, dan zorgt het lichaam dat de rust weer terugkomt. Dit is een natuurlijk werkend mechanisme.

Stress is negatief als de spanning langdurig is of als de stressprikkels zich opstapelen. Het lichaam blijft in een staat van alertheid. Zo’n aanhoudende alarmfase van stress noemen we chronische stress en die is gevaarlijk.
Naast individuele stress bezorgt de maatschappij ons extra stress. We hebben in meer of mindere mate te maken met prestatiedruk (een groter huis, een mooiere auto of een betere baan), met sociale druk (zichtbaar zijn en blijven voor de omgeving of op social media), met financiële druk (schulden, behoud van werk) en met toekomstdruk (klimaatverandering, woningnood, zorg voor kinderen of ouders).